کد مطلب:28834 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
نزد معاویه رفت. معاویه هم به او اموالی بخشید. وی نامه ای به امیر مؤمنان نوشت و اموالی را كه دریافت كرده بود، به آن حضرت خبر داد. امیر مؤمنان به او نوشت: «امّا بعد؛ مالی كه در دست توست، پیش از تو صاحبانی داشته و پس از تو نیز به آنان خواهد رسید. سهم تو همان قدر است كه برای خویش آماده كرده ای. صلاح خود را بر صلاح فرزندانت برگزین. تو ثروت را برای یكی از دو نفر گرد می آوری: یا مردی است كه با آن ثروت، در مسیر طاعت خدا كار می كند و با آنچه تو بدبخت شدی او سعادتمند می شود، یا مردی است كه با آن در نافرمانی خدا كار می كند. پس با ثروتی كه برایش اندوخته ای تو بدبخت می شوی. هیچ یك از این دو شایسته نیست كه برخودت ترجیح دهی وبار آنها را بر دوش خود بكشی. پس نسبت به گذشتگان امید رحمت خدا را داشته باش و نسبت به ماندگان به رزق خدا اعتماد كن».[1].
2789. امام صادق علیه السلام: یكی از غلامان امیر مؤمنان از آن حضرت مالی خواست. فرمود: «سهم من كه رسید، با تو قسمت می كنم». گفت: برایم بس نیست.